_ اختلال خلقی دوقطبی | عبارت است از : داشتن حداقل یک یا چند حمله مانی به تنها و یا همراه با حملات افسردگی ماژور و یا بروز حملات مختلط در سیر بالینی بیماری .

اختلال دوقطبی || عبارت است از : وجود سابقه حداقل یک حمله افسردگی ماژور و یک حمله هیپومانی .

در اختلال دو قطبی || در سابقه بیمار هرگز حمله مانی وجود نداشته است . حمله مانی با خلق غیرطبیعی ، مدام سرخوش و گسترده یا تحریک پذیری که حداقل یک هفته طول کشیده باشد ، مشخص می شود . در این بیماران به هم ریختگی خلق به قدری شدید است که کارکردهای شغلی یا فعالیت های معمول اجتماعی یا روابط فرد با دیگران به وضوح مختل شده است .

زمانی می توان دو حمله مانی را از هم جدا دانست که حداقل دو ماه فاصله  بدون علایم چشمگیر مانی یا هیپومانی بین آنها وجود داشته باشد . در حملات هیپومانی برخلاف حملات مانی ، در کاردکردهای اجتماعی یا شغلی فرد اختلال واضحی ایجاد نمی شود . درمان شامل دارو درمانی است .